தேவேந்திரர் பேரவை கோபாலசமுத்திரம் - நெல்லை மாவட்டம்
15 December, 2011
11 December, 2011
indira vizha
அதில் கீழ் கண்ட தேர்கள் செய்து ஊர்வலம் வரும்
• Majipa Lakhey
• Pulukishi
• Sawan Bhaku
• Ganesh (Chariot)
• Kumar (Chariot)
• Kumari (Chariot)
எட்டு நாட்கள் நடக்கும் நடக்கும் இந்திர விழாவில் மேற்கண்ட தேர் ஊர்வலம் நடக்கும் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு தேர். இதில் இந்திரனும், குமார் (குமரன்), குமரி (கன்னி) ஆகியவை தொல்குடி தமிழர்களோடு தொடர்பு கொண்டவை. இவை சங்க காலத்திற்கு முன்பே பயன்பாட்டில் உள்ளது. அதனால் தான் இந்திர விழா தமிழ் மன்னர்கள் கொண்டாடினார்கள்.
இந்திரவிழாவின் முக்கிய நோக்கமே மழை வேண்டி மழைக்கடவுளான இந்திரனுக்கு விழா எடுத்து வணங்கி மழையைப் பெறுவதாகும். மழை பெய்தால் விவசாயம் சிறக்கும், உணவு உற்பத்தி பெருகும், மக்கள் மகிழ்ச்சியாக வாழ்வர்
சங்க காலத்திலேயே இந்திர வணக்கமும் அவனுக்கு விழா எடுக்கும் வழக்கமும் தமிழர்கள் மத்தியில் இந்திருக்கிறது. சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை காலத்தில் இவ்வழக்கம் ஆழ வேரூன்றியிருந்தது.
தூங்கெயிலெறிந்த தொடித்தோள் செம்பியன் என்ற சோழ மன்னன் இதை தொடங்கினான். சிலம்பு, மணிமேகலை காலங்களில் இவ்விழா அரசாங்க விழாவாகவே கொண்டாடப்பட்டது. கற்பகக் கோட்டத்தில் வெள்ளானைக்கொடி ஏற்றப்பட்டது. பல தெய்வங்களுக்கும் பூசையிடப்பட்டு, இசையும் கூத்தும் கலந்து மக்கட்கு இன்பமூட்டின. அறிஞர்கள் குழுமியிருந்து பட்டி மண்டபத்தில் வாதிட்டனர். பல்வேறு சமயத்தவருக்கும் செற்றமும் கலகமும் செய்யாது ஒற்றுமையாய் இருக்குமாறு கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டனர். அவ்விதத்தில் இவ்விழா சமய ஒற்றுமையை வலியுறுத்தும் விழாவாக இருந்தது என அறியலாம்.
PALLAR ALLA MALLAR DEVENDRAKULA VELALAR
தேவேந்திர குல வேளாளர்
மள்ளர்
மள்ளர்
மொத்த மக்கள்தொகை1 கோடி
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
தமிழ்நாடு,கர்நாடகா,கேரளா, இலங்கை
மொழி(கள்) தமிழ்சமயங்கள்
இந்து, கிறிஸ்துவம், இஸ்லாமியம்
மள்ளர் அல்லது பள்ளர் எனப்படும் சமுதாயத்தினர் தமிழகத்தில் பள்ளர், காலாடி, மூப்பன், குடும்பர், பன்னாடி,தேவேந்திரக் குலத்தான் எனும் வேறு சில பெயர்களிலும் அழைக்கப்படுகின்றனர்.இவர்கள் தேவேந்திரன் வழி வந்தவர்கள் .
எனவே தேவேந்திர குல வேளாளர் எனும் பெயரால் அழைக்கப் படுகின்றார்கள்.
பொருளடக்கம்[மறை] [தொகு] வரலாறு[தொகு] நெல் நாகரிகம்உலகின் நாகரிகங்களை வகைப்படுத்தும் போது தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளின் நாகரிகத்தை “நெல் நாகரிகம்” என்று கூறுகிறார்கள். இந்த நெல் நாகரிகம் தோன்றியது, வளர்ந்தது எல்லாம் தமிழகத்திலே தான். தமிழகத்தில் இந்த நாகரிகம் மள்ளர் நாகரிகம் எனப்படுகிறது. தமிழ் இலக்கியங்கள் எல்லாம் இந்த நாகரிகத்தின் தோற்றத்தையும் இந்த நாகரிகத்தைத் தோற்றுவித்தவர்கள் பற்றியும் அதன் “பண்பாடுத் தலைவர்கள்” பற்றியும் அந்தப் பண்பாடு பற்றியும் விரிவாகவும் பெருமையுடன் கூறுகின்றன.
[தொகு] நெல் முதலிய வித்துக்களை கண்டுபிடித்தல்திருநெல்வேலி மாவட்டம் சங்கரநாயினார் கோவில் கோபுர வாசல் உள்புறம் கீழ்பக்கம் உள்ள கல்வெட்டு
“விசுவாவசு வருடம் வைகாசி மாதம் 14 நாள்
திங்கட்கிழமையும் உத்திராடமும் பெற்ற நாள்
தெய்வேந்திரக் குடும்பன் பலாத்துப்படி : முன்
துவாபர யுகத்தில் உக்கிரப் பெருவழுதியும்
சோழனும் சேரனும் உலகம் வறுமைப்பட்டு
இருக்கின்ற காலத்திலே தெய்வேந்திரன் பக்கல் மழை
கேட்கப் போனவிடத்திலே பகவானும் மனம்
மகிழ்ந்து இரும் என்ன சேரனும் சோழனும்
வணங்கியிருக்க பாண்டியன் தெய்வேந்திரனுடனே
கூடியிருக்க, தேவேந்திரனும் வரிசை செய்தாற்போல
கவடு நினைக்க. பாண்டியன் கோபித்து எழுந்து
தேவ கன்னிகை மக்கள் நாலு குடும்பத்தாரை
கைப்பிடியாய்ப் பிடித்துக் கொண்டு சென்னல்
விதையும், கன்னல் விதையும் (கதலி) விதையும்
பனைவிதையும் முதலான பல வித்தும் ஒரு ரிசபமும்
ஒரு சாவியும் கொண்டு பூமியில் வந்தான்
நால்வரில் முதல்வனுக்கு தேவேந்திரக் குடும்பப்
பட்டமும் கட்டி, மூன்று பேருக்கு வாரியன்,
அக்கசாலை, (இளந்தாரியன்) என்று வரிசைப்
பட்டமும் கட்டி ஒரு நாளையிலே 12000 கிணறு
வெட்டி வேளாண்மை கண்ட படியினாலே
ராஜாவும் மனம் மகிழ்ந்து வெள்ளானையும்
வெள்ளை வட்டக் குடையும் சேறாடியும் பகல் பந்தம்
பாவாடை ரெட்டைச் சிலம்பும் ரெட்டைக்
கொடுக்கும் நன்மைக்கு 16 பந்தக்காலும் துன்மைக்கு
2 தேரும் பஞ்சவன் விருந்தும் . . . . .18 மேளமும்
கட்டளையிட்டு நடக்கிற காலத்திலெ . . . . .”−- தென்னிந்திய கோயிற் சாசனங்கள்ஃ பாகம் ஐஐ எண் 863ஃ பக்கம் 803
துவாபர யுகம் என்பது கி.மு. 3102 க்கு முற்பட்ட பல ஆயிரம் ஆண்டுகளைக் கொண்ட ஊழி. நெல், கரும்பு, வாழை, பனை முதலிய வித்துக்களையும் நீர்ப் பாசனத் தொழில் நுட்பத்தையும் முதன் முதலில் துவாபர யுகத்தில் கண்டுபிடித்த பாண்டிய வேந்தர் வம்சத்தைச் சேர்ந்த மள்ளர், குடும்பர் எனும் தேவேந்திர குலத் தமிழர்கள் பற்றிய செய்தியை மேலே காட்டப்பட்ட கல்வெட்டு கூறுகிறது.
[தொகு] தமிழ் நில வகைகள்தமிழர்கள் மக்களின் வாழ்விடங்களை நான்கு வகைகளாகப் (திணை) பிரித்தனர். இவை குறிஞ்சி, முல்லை, மருதம், மற்றும்நெய்தல் எனப்பட்டன.குறிஞ்சி நிலம் என்பது மலையும் மலை சார்ந்த நிலமும் ஆகும். முல்லை நிலம் என்பது காடும் காடு சார்ந்த நிலமும் ஆகும். மருத நிலம் என்பது நீர்வேளாண்மை செய்யப்படும் வயலும் வயல் சார்ந்த நீர் வளம் மிகுந்த நிலம் ஆகும். நெய்தல் என்பது கடலும் கடல் சார்ந்த கடலை ஒட்டிய மணல் பரந்த நிலமும் ஆகும். பாலை நிலம் என்பது குறிஞ்சி நிலமும் முல்லை நிலமும் மழையின்மையாலும் கதிரவனின் வெப்பத்தாலும் காய்ந்து வரண்டு திரிந்த நிலம் ஆகும்.
[தொகு] உலக நாகரிகஙகள்ஆற்றுப் பள்ளதாக்குகள் மற்றும் ஆறு பாயும் சமவெளிகள் மருதநிலப் பகுதிகள் ஆகும். உலகின் பல நாடுகளிலும் நீர் வளம் மிகுந்த நதிக் கரைகளில் அமைந்த இந்த மருத நிலப் பகுதிகளிலெயெ நாகரிகங்கள் தோன்றியுள்ளன. கி.மு. 3400 வாக்கில் தோன்றிய எகிப்திய நாகிகம் நைல் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும்.கி.மு. 3500 வாக்கில் தோன்றிய சுமேரிய நாகரிகம் யுப்ரட்டீஸ், டைகீரீஸ் நதி சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 3000 வாக்கில் தோன்றியது சிந்து நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 1600 வாக்கில் தோன்றியது சீன மஞ்சள் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 2500 வாக்கில் தோன்றிய கிரேக்க நாகரிகமும் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 1000 வாக்கில் தோன்றியது கங்கை நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். இப்படிப் பல நாடுகளிலும் நாகரிகங்கள் தோன்றியது ஆற்றுச் சமவெளிப் பகுதிகளான மருத நிலங்களில் தான்.
[தொகு] தமிழர் நாகரிகம்காவிரி, தென்பெண்ணை, பாலாறு, பவானி, அமராவதி, வைகை, தாமிரபரணி, பொருணை மற்றும் கடல் கொண்ட பஃறுளி ஆற்றுச் சமவெளிகளான மருத நிலத்தில் தோன்றிய தமிழர் நாகரிகம் “நெல் நாகரிகம்” எனப்படும். இந்த நெல் நாகரிகத்தைத் தோற்றுவித்த தமிழர் மள்ளர் எனப்பட்டனர். இந்த நெல் நாகரிகம் தமிழகத்தில் தோன்றி தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளுக்குப் பரவியது.
[தொகு] தொல்காப்பிய வேந்தன் தமிழகத்தில் மருத நிலத்தில் முதன் முதலில் மள்ளர்களால் நெல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு விளைவிக்கப்பட்ட காலத்தில் குடும்பம், ஊர், பேரூர், நகரம், நாடு, அரசுகள் தோன்றின. நெல் நாகரிகத்தின் பண்பாட்டுத் தலைவன் இந்தப் பண்பாட்டினை உடைய மக்களுக்குத் தலைவனானான். தமிழ் இலக்கியங்களில் நமக்குக் கிடைக்ககூடிய மிகப் பழமையான நூலான தொல்காப்பியம் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவனை வேந்தன் எனக் கூறுகிறது. இந்நூலில் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவனான வேந்தன் கடவுள் நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்ட மிகவும் வளர்ச்சி அடைந்த நிலையைக் கூறுகிறது.
“வேந்தன் மேயத் தீம்புனல் உலகமும்”−– தொல்காப்பியம் – பொருளதிகாரம்
நெல் நாகரிகம் தோன்றிய மருத நிலத்தின் கடவுள் வேந்தன் எனக் கூறுகிறது. தொல்காப்பிம் தோன்றியது கி.மு. 500 என்று கூறப்படுகிறது. ஆகையால் இந்த நெல் நாகரிகம் அதற்கும் பல நூற்றாண்டுகள் முன்னமேயே தோன்றி இந்நிலைக்கு முதிர்ச்சி பெற்றிருக்க வேண்டும்.
பின்பு நெல் நாகரிகத்தைதத் நமது பண்பாடாகக் கொண்ட மருத நில மள்ளர்களின் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் பலரும் வேந்தன்-வேந்தர் எனப்பட்டனர். இப்பண்பாட்டுத் தலைவர்களான தமிழக அரசர்கள் தமிழ் மூவேந்தர் சேர வேந்தன், சோழ வேந்தன், பாண்டிய வேந்தன் எனப்பட்டனர். மருத நில இறைவனான (அரசனான) வேந்தனின் வழித் தோன்றல்கள் தாம் மள்ளர் குல சேர, சோழ, பாண்டிய வேந்தர்கள்.
[தொகு] பாண்டியன் வேந்தன் பாண்டியன் நெடுஞ்செழிய மள்ளரை வேந்தன் என்றதும் அவனுடைய நீண்ட மதில் கொண்ட மதுரையை மல்லன் மூதூர் என்றதும் அவன் நெல்லின் மக்களின் குலத்தைச் சார்ந்தவன் என்பதும் பின்வரும் பாடல்களால் அறியலாம்.
“வானுட்கும் வழ நீண்டமதில்
மல்லன் மூதூர் வய வேந்தெ.”−- புறநானூறு – 18,குடபுலவியனார் பாடியது.
“சீர் சான்ற உயர் நெல்லின் ஊர்
கொண்ட உயர் கொற்றவ”−- மதுரைக் காஞ்சி வரி 87 – 88, மாங்குழ மருதனார்.
(பாண்டிய வேந்தர் தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற பாண்டியன் நெடுஞ் செழிய மள்ளரைப் புகழ்ந்து பாடியது).
“பொன்னணி யானைத் தொன்முதிர் வேளிர்
குப்பை நெல்லின் முத்தூறு தந்த
கொற்ற நீன்குடைக் கொடித் தேர்ச் செழிய”−- புறநானூறு 24
மாங்குடி மருதனார் தலையாலாங்காத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழிய மல்லரைப் பாடியது.
[தொகு] சோழ வேந்தன்சோழன் குளமுற்றுத் துஞ்சிய கிள்ளி வளவன் மள்ளரை வெள்ளைக்குடீ நாகனார் தமிழ் மூவெந்தருள்ளும் சிறந்த வேந்தர் எனப் பாடியது.
“மண்திணி கிடக்கைத் தண் தமிழ்க் கிழவர்
முரசு முழ ங்கு தானை மூவருள்ளும்
அரசெனப்படுவது நினதே பெரும
ஆடுகட் கரும்பின் வெண்பா நுடங்கும்;
நாடெனப்படுவது நினதே யத்தை, ஆங்க
நாடு கெழு செல்வத்துப் பீடு கெழு வேந்தெ.”−- புறநானூறு 35.
வெள்ளைக் குழ நாகனார் கிள்ளி வளவன் மள்ளரைப் பாடியது.
“சாலி நெல்லின் சிறை கொள் வேலி
ஆயிரம் விளையுட்டு ஆக
காவிரி புரக்கும் நாடு கிழவோனே.”−- பொருநர் ஆற்றுப் படை வரி 246 – 248.
கரிகாற் பெருவளவந்தான் மள்ளரைப் புகழ்ந்து பாழயது.
[தொகு] சேர வேந்தன் சேரன் வேந்தன் பாலை பாழய இளங்கோ மள்ளரை ஏருடைய வேந்தன் என்றது.
“விண்பொருபுகழ் விறல் வஞ்சிப்
பாடல் சான்ற விறல் வேந்தனும்மெ
வெப்புடைய வரண் கடந்து
தும்புறுவர் புறம் பெற்றிசினே
புறம் பெற்ற வயவேந்தன்
மறம் பாழய பாடினியும்மே
ஏருடைய விழுக் கழஞ்சிற்
சீருடைய விழைபெற்றிசினே”−-புறநானூறு 11, பேய்மகள் இளவெயினி பாடியது.
“உழுபடையல்லது வேறு படையில்லை
திருவில் அல்லது கொலை வில் அறியார்
நாஞ்சில் அல்லது படையும் அறியார்.”−(நாஞ்சில் – கலப்பை) – புறநானூறு 20, குறுங்கோழியார் கிழார் பாடியது.
(சேர வேந்தர் யானைகட்சேய் மாந்தரஞ் சேரல் இரும்பொறை மள்ளர் பற்றி).
கேரள மாநிலம், வயநாடு பகுதியில் 2000 ஆண்டு பழமையான எடக்கல் குகைக் கல்வெட்டு சேரவேந்தன் விஸ்ணுவர்மன் குடும்பர் குலத்தினன் எனக் கூறுகிறது.
““விஸ்ணுவர்மம் குடும்பிய குல வர்த்த நஸ்ய லிகித”.”இதன் பொருள் – விஸ்ணுவர்மனின் குடும்பம்; குலம் வளர எழுதியது என்பதாகும். குடும்பன் என்பது மள்ளர்களில் பட்டப் பெயர்களில் ஒன்றாகும்.
தேவேந்திர குலத்தினரின் உயர்வு (வேந்தன் குலத்தினர்) இந்த வேந்தர்கள் மள்ளர் குலத்தினர் என்பது சங்க இலக்கியங்கள் பலவற்றிலும் கூறப்படுகின்றன. வேந்தன் பின் நாளில் இந்திரன், தேவேந்திரன் எனப்பட்டதால் இவர்களும் – இவர்களின் வழித்தோன்றல்களும் தேவேந்திர குலத்தினர் என்றும் கூறப்படுகின்றனர்.
சேர, சோழ, பாண்டியர்கள் வேந்தர்கள் என்பதையும் அவர்கள் நெல் நாகரிகத்தின் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் என்பதையும் இலக்கியங்கள் எடுத்துக் காட்டுகின்றன. இந்த நெல் நாகரிகத்தின் தலைமக்களாகிய உழவர்களும்,
மல்லர் குலத்தினரும் – தேவேந்திர குலத்தினரும் இருந்த சிறப்பை, முதன்மையை கீழ்வரும் பாடல்கள் காட்டுகின்றன:
“உண்டி கொடுத்தோ ருயிர்கொடுதோரே
உண்டி முதற்றே யுணவின் பிண்டம்
உணவெனப்படுவது நிலத்தொடு நீரே”−- புறநானூறு – 18, குடபுலவியனார் பாடியது.
“சுழன்றும் ஏர்பின்னது உலகம் அதனால்
உழந்தும் உழவெ தலை.”−- திருக்குறள் 1031.
“உழதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வர் மற்றெல்லாம்
தொழுதுண்டு பின் செல்பவர்.”−-திருக்குறள் 1033.
மருத நில மக்கள் மள்ளர், உழவர், களமர், கடைஞர், வினைஞர், களைஞர், கம்பளர், தொழுவர், கடைசியர்,காலாடி, ஆற்றுக்காலாட்டியர் எனப்பட்டனர். உழவுத் தொழிற் தலையாகிய தொழிலாகவாகவும் உழவர்கள் தலை மக்களாகவும் போற்றப்பட்டனர். மன்னர்களும் வேந்தர்களும் மள்ளர் என்றும் உழவர் என்றும் பெருமைப் படக் குறிப்பிடப்பட்டனர். பிற தொழில்களில் உள்ள சாதனையாளர்களும் உழவர்களாக மேன்மையடைந்ததாகக் கூறப்பட்டனர். அதனாலேயே ஏருழவர், சொல்லெருழவர், வாளெருழவர், வில்லேருழவர் என்ற சொற்றொடர்கள் இலக்கியங்களில் ஆளப்பட்டன. உழவர், வீரர், மன்னர் என்ற மூன்று சொற்களுக்கும் பொருள்படுவதாக மள்ளர் என்ற சொல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இம்மூவரும் மள்ளர் குலத்தினராதலால் மள்ளர் என்பதற்கு இலக்கணமாக
“"அருந்திறல் வீரர்க்கும் பெருந்திறல் உழவர்க்கும்
வருந்தகைத்தாகும் மள்ளர் என்னும் பெயர்"”−- என்று திவாகர நிகண்டும்.
“"செருமலை வீரரும் திண்ணியோரும்
மருத நில மக்களும் மள்ளர் என்ப"”−- என்று பிங்கல நிகண்டும் கூறுகின்றன.
நெல் நாகரிகத்தில் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் மற்றும் அவர்களின் சுற்றுத்தார் தமது செல்வ வளத்தாலும் படை வலிமையாலும் பிற நில மக்களுக்கும் தலைவர்களாக (இறைவனாக) இருந்தார்க்ள. இதனைத் தொல்காப்பியம்.
“"மாயோன் (திருமால்) மேய காடுறை (முல்லை) உலகமும்
சேயோன் (முருகன்) மேய மைவரை (குறிஞ்சி) உலகமும்
வேந்தன் (தேவேந்திரர்) மேய தீம்புனல் (மருதம்) உலகமும்
வருணன் மேய பெருமணல் (நெய்தல்) உலகமும்"”−-தொல்காப்பியம்.
திருமால், முருகன், தேவேந்திரர், வருணன் ஆகியோர் முறையே முல்லை, குறிஞ்சி, மருதம் மற்றும் நெய்தல் நிலங்களுக்கு இறைவர்கள் எனக்கூறும். பாலை நில இறைவி கொற்றவை ஆகும்.
இலக்கியங்கள், புராணங்கள் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவர்களின் உறவு முறைகள் பற்றி தெளிவாகக் குறிப்பிடுகின்றன. சிவன் மள்ளர். கொற்றவை எனப்படுகிற பார்வதி ஆகியோரின் குமரன் சேயோன் என்படுகிற முருகன் ஆகும். தேவேந்திரர் எனப்படுகிற வேந்தனின் மகள் தெய்வயானையின் கணவர் சேயோன் பார்வதியின் சகோதரர் மாயோன் எனப்படுகிற திருமால் மள்ளர் ஆகும். வருணன் மள்ளர் வேந்தன் எனப்படுகிற தேவேந்திரருக்குக் கீழ்பட்ட ஒரு தலைவன்.
மள்ளர் குலத்தினரின், தேவேந்திர குலத்தினரின், தமிழரின் இந்த நெல் நாகரிகம் தான் பல கலைகளையும் பண்பாட்டுக் கூறுகளையும் தோற்றுவித்து ஆதரித்து வளர்த்து மக்களிடையே பரப்பியுள்ளது. மனித குலத்தின் வளர்ச்சிக்கும், முன்னேற்றத்திற்கும், வளத்திற்கும் பண்பாட்டு மேலாண்மைக்கும் காரணமாக அமைந்துள்ளது.
மள்ளர் – தேவேந்திர குல வேளாளர் வளமை – நெல் வேளாண்மைக்கு இன்றியமையாத நீரை இம்மக்கள் வேண்ட அவர்களின் இறைவனும் மாரிக் கடவுளுமான தேவேந்திரர் கோடை காலத்திலும் கொடுப்பார் என்கிறார் பெரிய புராண ஆசிரியர் சேக்கிழார் பெருமான்.
“பிள்ளை தைவரப் பெருகுபால் சொரி முலைத்தாய்போல்
மள்ளர் வேனிலின் மணல் திடர் பிசைந்து கைவருட
வெள்ள நீரிரு மருங்குகால் வர்p மிதந் தேறிப்
பள்ள நீள் வயல் பருமடை உடைப்பது பாலி.”−- பெரியபுராணம், திருக்குறிப்புப் தொண்டர் நாயானார் புராணம், பாடல் 22.
இவர் விளைத்துக் குவித்த வானளாவிய நெற்குன்றுகள் மருத நிலத்தைக் மலைகளடர்ந்த குறிஞ்சி நிலமாகக் காட்டியது என்கிறார் இன்னொரு பாடலில்.
“கைவினை மள்ளர் வானங் கரக்க வாக்கிய நெற் குன்றால்
மொய் வரை யுலகம் போலும் மளரிநீர் மருத வைப்பு.”−- பெரியபுராணம், – திருநாட்டுச் சிறப்பு, பாடல் 25
““குன்றுடைக் குலமள்ளர்””என்னும் கம்பர் தமது இராமாயணத்தில் இவர்கள் போர்க்களத்தில் பகைவர்களின் தலைகளை வெட்டி வீழ்த்தியதை உழவு, தொளி கலக்குதல், நாற்று முடிகளைப் பரவுதல் முதலிய நிகழ்வுகளோடு ஒப்பிட்டு கூறுவார்.
“நெடும் படை வாள் நாஞ்சில் உழு நிணச் சேற்றின்
உதிர நீர் நிறைந்த காப்பின்
கடும் பகடு படி கிடந்த கரும் பரப்பின்
இன மள்ளர் பரந்த கையில்
கடு ங்கமல மலர் நாறும் முடிபரந்த
பெருங்கிடக்கைப் பரந்த பண்ணை
தடம் பணையின் நறும் பழனம் தழுவியதே
எனப் பொலியும் தகையும் காண்மின்”−- கம்பராமாயணம்.
வானரர் களம் – காண் படலம், செய்யுள் 25. பழனிச் செப்புப்பட்டயம் கி.பி. 1528 (மள்ளர் மலர் அக்டோபர் 1998 பக. 20 – 21).
இம்மக்களின் தோற்றம்; மற்றும் வரலாறு பற்றிக் கூறும். உலக மக்களுக்கு செந்நெல் அமுது படைப்பதற்காக சிவனும் உமையும் மள்ளர் எனும் தேவேந்திர குல வேளாளர்களைப் படைத்ததார்கள். இவர்கள் இப்பூமியில் செந்நெல் தோற்றுவித்தார்கள் என செப்புப்பட்டயம் பெருமைப்பட கூறும்.
[தொகு] தெய்வேந்திரர் வரலாறு“சிவனுயுமையும் மதிறுக் காஞ்சி தன்னில்
ஏகாம்பரரா இருந்தருள் புரிந்து
மதுரையை நோக்கி வரும் வழியதனில்
உலகலாமீன்ற உமையவள் மனதில்
திருவருள் தோன்றி சிவனிடத்துரைக்க
அரன்மன மகிழ்ந்து முகமது வேர்க்க
கரமதில் வாங்கி வரமதுக்கியந்து
வைகையில் விடுக்க
வருணன் பொழிந் துருழிக் காத்தடித்து
குளக் கரையதனில் கொடி வள்ளல் தாங்க
ஓமம் வளர்ந்து உற்ப்பணமாக
ஈசுவரி தேடி யிருளில் நடக்க
கூவிய சத்தம் குமரனை நோக்கி
வாரிடியடுத்து வள்ளலை வலபுறம் வைத்து
வலமார் பிய்ந்து அமுர்தம்
பொழிந்து அ~;த்தம் கொடுக்க
பாலன் நரிவு பணிவிடைக்காக
புரந்தரன் மகிழ்ந்து ப+ரித்தெடுக்க.”
தெய்வேந்திரன் அன்னம் படைத்தல் :
“கன்னல் சென்னல் கதழி பிலாவுடன்
தென்னை கமுகு செறந்த வெள்ளிலை
அன்ன மிளகு மாந்துளிற் மஞ்சள்
மல்லிகை முல்லை மகழி நுவர்ச்சி
பரிமள சுகந்தம் பாங்குடன் கொண்டு
தெய்வ சபையை தெரிசிக்க வென்று
காராவின் பாலை கரகத்திலேந்தி
சீறாக அன்னம் சிறப்பித்த போது.”
தெய்வேந்திரன் விருதுகள் :
“ஈஷ்வரன் மகிழ்ந்து இணைமுடி தரிக்க
அமரர்கள் மகிழ்ந்து இணைமுடி தரிக்க
அமரர்கள் மகிழ்ந்து அதிசயத் திவாகும்
விமரிசையாக விருது கொடுக்க
மாலயன் ருத்திரன் மகேஷ்பரன் மகிழ்ந்து
பொன்முடி யதனில் பூசன மணிய
வாடாத மாலை மார்பினி லிலங்க
வெட்டுப் பாவாடைகள் வீணைகள் முழங்க
செந்நெல் சேறாடி சிறப்புடன் சூழ
வெள்ளைக் குடையும் வெங்களிறுடனே
டாலுடம்மான சத்தம் அதறிட
மத்தாளம் கைத்தாமம் மகெஷ்பரத் துடனெ
எல்லா விருதும் இயல்புடன் கொண்டு
தெய்வ சபையை தெரிசனம் செய்து
பதினெட் டாயுதம் பாங்குட னெடுத்து
புரவியிலேறி பூலோக மதனில்
சென்னலா யெங்கும் சிற்ப்பிக்கும் போது
விசுவ கண்ணாளர் மேழியும் கொடுக்க
மூவராசாக்கள் முடிமணம் சூட்ட
செந்நெல்லை படைத்தோர்
குகவேலருளால் குடும்பன் தழைக்க
சிவனரளாலே திருநீறணிந்து
யெல்லா வுலகும் யிறவியுள் ளளவும்
தெள்ளிமை யாத செந்நெலை படைத்தோர்
சேத்துக்கால்ச் செல்வரான
செந் நெல் முடி காவரலான
முத்தளக்கும் கையாதிபரான
பாண்டியன் பண்டான பாறதகதபரான
அளவு கையிட்டவரான
மூன்று கைக்குடையாதிபரான
பஞ்ச கலசம் பாங்குடன் வயித்து
அஞ்சலித் தேவர்கும் அன்னம் படைத்தவரான
மண்ணை வெட்டிக் கொண்டு மலை தகத்தவரான
கடல் கலங்கினும் மனங் கலங்காத வல்லபரான
மாடக் குளத்தில் வந்துதித்தவறான
பரமசிவனுக்கு பாத பணிவிடை செய்கின்றவரான
தெய்வலோகத்தில் தெய்வேந்திரன் பிள்ளைகளாகிய
பழனித் தலத்தில் காணியாளனாகிய
கொங்குப் பள்ளரில் பழனிப் பண்ணாடி.”−– பழனிப் பட்டயம், வரி 195 – 217.
நெல் நாகரிகத்தின், நெல்லின் மக்களாகிய மள்ளர்களும் அவர்களுடைய பண்பாட்டுத் தலைவர்களுமாகிய (வேந்தன்) தேவேந்திரர், முருகன், மள்ளர், திருமால் மள்ளர், சிவன் மள்ளர், பார்வதி, சேர வேந்தர், சோழ வேந்தர், பாண்டிய வேந்தரும் அனைத்துக் தமிழ் இலக்கியங்களிலும் பலவாறு புகழ்ந்து பேசப்படுவார்கள். சங்க காலத் தமிழ் இலக்கியங்கியங்கள் தொடங்கி இன்று வரை இலக்கியங்களில் பேசப்படும் நெல்லின் மக்களாகிய மள்ளர் என்னும் தேவேந்திர குல வேளாளர்களின் பண்பாட்டு மேலாண்மை, தமிழ் வளர்ச்சிக்கும் தமிழர் முன்னேற்றத்திற்கும் அவர்கள் ஆற்றிய பங்களிப்பு அளப்பரியது. முழுமையானது.
சங்க காலம் தொட்டு சென்ற நூற்றாண்டு வரை இயற்றப்பட்ட அனைத்துத் தமிழ் இலக்கியங்களும் இந்த தேவேந்திர மள்ளர்களின் புகழ் பாடும். இலக்கியங்களில் நாட்டு வளம் என்னும் படலம் நெல் நாகரிகத்தின் மேன்மையையும் அம்மக்களின் சிற்பபையும் கூறும். ஏர் மங்கலம், வான் மங்கலம், வாள் (கலப்பையில் உள்ள கொழுவு) மங்கலம் உழத்திப்பாட்டு முதலியன அரசர்களுக்கு இணையாக இம்மக்களின் சிறப்பை உயர்த்திப் பாடும். அரசர்களின் இந்நெல் நாகரிகத்தின் தலைவர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.
இந்நெல் நாகரிகத்தினைத் தோற்றுவித்த மக்களின் தற்போதைய பெயர்களான மள்ளர், பள்ளர், தேவேந்திரர், தேவேந்திர குலத்தார், தேவேந்திர குல வேளாளர், பண்ணாடி, காலாடி, குடும்பன், குடையர், அதிகாரி, குடும்பனார், மூப்பனார், பணிக்கர், வாய்காரர் (வாய் – நீர்வரும் வாய், மதகு), குளத்து மள்ளர் முதலிய பெயர்களுக்கும் தற்போதும் இம்மக்களுடைய முதன்மைத் தொழில் நஞ்செய் விவசாயம் என்பதுவும் நெல் நாகரிகத்தின் தொன்மையும் தொடர்ச்சியையும் இந்நாகரிகத்தின் பங்களிப்பையும் உணர முடியும்.
தமிழ் மள்ளர்களின் இந்நெல் நாகரிகம் இந்தியா முழுவதிலும் இலங்கை, தாய்லாந்து, வியட்நாம், மியான்மர் (பர்மா), பாகிஸ்தான், சீனா, சப்பான்,இந்தோனேசியா, மலேசியா, கம்போடியா, பங்காள தேசம், பிலிப்பைன்ஸ் முதலிய தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகள் முழுவதிலும் பரவியுள்ளது, இதன் சிறப்பையும் இன்றியமையாமையையும் உணர்த்துகின்றது.
மொத்த மக்கள்தொகை1 கோடி
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
தமிழ்நாடு,கர்நாடகா,கேரளா, இலங்கை
மொழி(கள்) தமிழ்சமயங்கள்
இந்து, கிறிஸ்துவம், இஸ்லாமியம்
மள்ளர் அல்லது பள்ளர் எனப்படும் சமுதாயத்தினர் தமிழகத்தில் பள்ளர், காலாடி, மூப்பன், குடும்பர், பன்னாடி,தேவேந்திரக் குலத்தான் எனும் வேறு சில பெயர்களிலும் அழைக்கப்படுகின்றனர்.இவர்கள் தேவேந்திரன் வழி வந்தவர்கள் .
எனவே தேவேந்திர குல வேளாளர் எனும் பெயரால் அழைக்கப் படுகின்றார்கள்.
பொருளடக்கம்[மறை] [தொகு] வரலாறு[தொகு] நெல் நாகரிகம்உலகின் நாகரிகங்களை வகைப்படுத்தும் போது தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளின் நாகரிகத்தை “நெல் நாகரிகம்” என்று கூறுகிறார்கள். இந்த நெல் நாகரிகம் தோன்றியது, வளர்ந்தது எல்லாம் தமிழகத்திலே தான். தமிழகத்தில் இந்த நாகரிகம் மள்ளர் நாகரிகம் எனப்படுகிறது. தமிழ் இலக்கியங்கள் எல்லாம் இந்த நாகரிகத்தின் தோற்றத்தையும் இந்த நாகரிகத்தைத் தோற்றுவித்தவர்கள் பற்றியும் அதன் “பண்பாடுத் தலைவர்கள்” பற்றியும் அந்தப் பண்பாடு பற்றியும் விரிவாகவும் பெருமையுடன் கூறுகின்றன.
[தொகு] நெல் முதலிய வித்துக்களை கண்டுபிடித்தல்திருநெல்வேலி மாவட்டம் சங்கரநாயினார் கோவில் கோபுர வாசல் உள்புறம் கீழ்பக்கம் உள்ள கல்வெட்டு
“விசுவாவசு வருடம் வைகாசி மாதம் 14 நாள்
திங்கட்கிழமையும் உத்திராடமும் பெற்ற நாள்
தெய்வேந்திரக் குடும்பன் பலாத்துப்படி : முன்
துவாபர யுகத்தில் உக்கிரப் பெருவழுதியும்
சோழனும் சேரனும் உலகம் வறுமைப்பட்டு
இருக்கின்ற காலத்திலே தெய்வேந்திரன் பக்கல் மழை
கேட்கப் போனவிடத்திலே பகவானும் மனம்
மகிழ்ந்து இரும் என்ன சேரனும் சோழனும்
வணங்கியிருக்க பாண்டியன் தெய்வேந்திரனுடனே
கூடியிருக்க, தேவேந்திரனும் வரிசை செய்தாற்போல
கவடு நினைக்க. பாண்டியன் கோபித்து எழுந்து
தேவ கன்னிகை மக்கள் நாலு குடும்பத்தாரை
கைப்பிடியாய்ப் பிடித்துக் கொண்டு சென்னல்
விதையும், கன்னல் விதையும் (கதலி) விதையும்
பனைவிதையும் முதலான பல வித்தும் ஒரு ரிசபமும்
ஒரு சாவியும் கொண்டு பூமியில் வந்தான்
நால்வரில் முதல்வனுக்கு தேவேந்திரக் குடும்பப்
பட்டமும் கட்டி, மூன்று பேருக்கு வாரியன்,
அக்கசாலை, (இளந்தாரியன்) என்று வரிசைப்
பட்டமும் கட்டி ஒரு நாளையிலே 12000 கிணறு
வெட்டி வேளாண்மை கண்ட படியினாலே
ராஜாவும் மனம் மகிழ்ந்து வெள்ளானையும்
வெள்ளை வட்டக் குடையும் சேறாடியும் பகல் பந்தம்
பாவாடை ரெட்டைச் சிலம்பும் ரெட்டைக்
கொடுக்கும் நன்மைக்கு 16 பந்தக்காலும் துன்மைக்கு
2 தேரும் பஞ்சவன் விருந்தும் . . . . .18 மேளமும்
கட்டளையிட்டு நடக்கிற காலத்திலெ . . . . .”−- தென்னிந்திய கோயிற் சாசனங்கள்ஃ பாகம் ஐஐ எண் 863ஃ பக்கம் 803
துவாபர யுகம் என்பது கி.மு. 3102 க்கு முற்பட்ட பல ஆயிரம் ஆண்டுகளைக் கொண்ட ஊழி. நெல், கரும்பு, வாழை, பனை முதலிய வித்துக்களையும் நீர்ப் பாசனத் தொழில் நுட்பத்தையும் முதன் முதலில் துவாபர யுகத்தில் கண்டுபிடித்த பாண்டிய வேந்தர் வம்சத்தைச் சேர்ந்த மள்ளர், குடும்பர் எனும் தேவேந்திர குலத் தமிழர்கள் பற்றிய செய்தியை மேலே காட்டப்பட்ட கல்வெட்டு கூறுகிறது.
[தொகு] தமிழ் நில வகைகள்தமிழர்கள் மக்களின் வாழ்விடங்களை நான்கு வகைகளாகப் (திணை) பிரித்தனர். இவை குறிஞ்சி, முல்லை, மருதம், மற்றும்நெய்தல் எனப்பட்டன.குறிஞ்சி நிலம் என்பது மலையும் மலை சார்ந்த நிலமும் ஆகும். முல்லை நிலம் என்பது காடும் காடு சார்ந்த நிலமும் ஆகும். மருத நிலம் என்பது நீர்வேளாண்மை செய்யப்படும் வயலும் வயல் சார்ந்த நீர் வளம் மிகுந்த நிலம் ஆகும். நெய்தல் என்பது கடலும் கடல் சார்ந்த கடலை ஒட்டிய மணல் பரந்த நிலமும் ஆகும். பாலை நிலம் என்பது குறிஞ்சி நிலமும் முல்லை நிலமும் மழையின்மையாலும் கதிரவனின் வெப்பத்தாலும் காய்ந்து வரண்டு திரிந்த நிலம் ஆகும்.
[தொகு] உலக நாகரிகஙகள்ஆற்றுப் பள்ளதாக்குகள் மற்றும் ஆறு பாயும் சமவெளிகள் மருதநிலப் பகுதிகள் ஆகும். உலகின் பல நாடுகளிலும் நீர் வளம் மிகுந்த நதிக் கரைகளில் அமைந்த இந்த மருத நிலப் பகுதிகளிலெயெ நாகரிகங்கள் தோன்றியுள்ளன. கி.மு. 3400 வாக்கில் தோன்றிய எகிப்திய நாகிகம் நைல் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும்.கி.மு. 3500 வாக்கில் தோன்றிய சுமேரிய நாகரிகம் யுப்ரட்டீஸ், டைகீரீஸ் நதி சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 3000 வாக்கில் தோன்றியது சிந்து நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 1600 வாக்கில் தோன்றியது சீன மஞ்சள் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 2500 வாக்கில் தோன்றிய கிரேக்க நாகரிகமும் நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். கி.மு. 1000 வாக்கில் தோன்றியது கங்கை நதிச் சமவெளி நாகரிகம் ஆகும். இப்படிப் பல நாடுகளிலும் நாகரிகங்கள் தோன்றியது ஆற்றுச் சமவெளிப் பகுதிகளான மருத நிலங்களில் தான்.
[தொகு] தமிழர் நாகரிகம்காவிரி, தென்பெண்ணை, பாலாறு, பவானி, அமராவதி, வைகை, தாமிரபரணி, பொருணை மற்றும் கடல் கொண்ட பஃறுளி ஆற்றுச் சமவெளிகளான மருத நிலத்தில் தோன்றிய தமிழர் நாகரிகம் “நெல் நாகரிகம்” எனப்படும். இந்த நெல் நாகரிகத்தைத் தோற்றுவித்த தமிழர் மள்ளர் எனப்பட்டனர். இந்த நெல் நாகரிகம் தமிழகத்தில் தோன்றி தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளுக்குப் பரவியது.
[தொகு] தொல்காப்பிய வேந்தன் தமிழகத்தில் மருத நிலத்தில் முதன் முதலில் மள்ளர்களால் நெல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு விளைவிக்கப்பட்ட காலத்தில் குடும்பம், ஊர், பேரூர், நகரம், நாடு, அரசுகள் தோன்றின. நெல் நாகரிகத்தின் பண்பாட்டுத் தலைவன் இந்தப் பண்பாட்டினை உடைய மக்களுக்குத் தலைவனானான். தமிழ் இலக்கியங்களில் நமக்குக் கிடைக்ககூடிய மிகப் பழமையான நூலான தொல்காப்பியம் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவனை வேந்தன் எனக் கூறுகிறது. இந்நூலில் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவனான வேந்தன் கடவுள் நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்ட மிகவும் வளர்ச்சி அடைந்த நிலையைக் கூறுகிறது.
“வேந்தன் மேயத் தீம்புனல் உலகமும்”−– தொல்காப்பியம் – பொருளதிகாரம்
நெல் நாகரிகம் தோன்றிய மருத நிலத்தின் கடவுள் வேந்தன் எனக் கூறுகிறது. தொல்காப்பிம் தோன்றியது கி.மு. 500 என்று கூறப்படுகிறது. ஆகையால் இந்த நெல் நாகரிகம் அதற்கும் பல நூற்றாண்டுகள் முன்னமேயே தோன்றி இந்நிலைக்கு முதிர்ச்சி பெற்றிருக்க வேண்டும்.
பின்பு நெல் நாகரிகத்தைதத் நமது பண்பாடாகக் கொண்ட மருத நில மள்ளர்களின் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் பலரும் வேந்தன்-வேந்தர் எனப்பட்டனர். இப்பண்பாட்டுத் தலைவர்களான தமிழக அரசர்கள் தமிழ் மூவேந்தர் சேர வேந்தன், சோழ வேந்தன், பாண்டிய வேந்தன் எனப்பட்டனர். மருத நில இறைவனான (அரசனான) வேந்தனின் வழித் தோன்றல்கள் தாம் மள்ளர் குல சேர, சோழ, பாண்டிய வேந்தர்கள்.
[தொகு] பாண்டியன் வேந்தன் பாண்டியன் நெடுஞ்செழிய மள்ளரை வேந்தன் என்றதும் அவனுடைய நீண்ட மதில் கொண்ட மதுரையை மல்லன் மூதூர் என்றதும் அவன் நெல்லின் மக்களின் குலத்தைச் சார்ந்தவன் என்பதும் பின்வரும் பாடல்களால் அறியலாம்.
“வானுட்கும் வழ நீண்டமதில்
மல்லன் மூதூர் வய வேந்தெ.”−- புறநானூறு – 18,குடபுலவியனார் பாடியது.
“சீர் சான்ற உயர் நெல்லின் ஊர்
கொண்ட உயர் கொற்றவ”−- மதுரைக் காஞ்சி வரி 87 – 88, மாங்குழ மருதனார்.
(பாண்டிய வேந்தர் தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற பாண்டியன் நெடுஞ் செழிய மள்ளரைப் புகழ்ந்து பாடியது).
“பொன்னணி யானைத் தொன்முதிர் வேளிர்
குப்பை நெல்லின் முத்தூறு தந்த
கொற்ற நீன்குடைக் கொடித் தேர்ச் செழிய”−- புறநானூறு 24
மாங்குடி மருதனார் தலையாலாங்காத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழிய மல்லரைப் பாடியது.
[தொகு] சோழ வேந்தன்சோழன் குளமுற்றுத் துஞ்சிய கிள்ளி வளவன் மள்ளரை வெள்ளைக்குடீ நாகனார் தமிழ் மூவெந்தருள்ளும் சிறந்த வேந்தர் எனப் பாடியது.
“மண்திணி கிடக்கைத் தண் தமிழ்க் கிழவர்
முரசு முழ ங்கு தானை மூவருள்ளும்
அரசெனப்படுவது நினதே பெரும
ஆடுகட் கரும்பின் வெண்பா நுடங்கும்;
நாடெனப்படுவது நினதே யத்தை, ஆங்க
நாடு கெழு செல்வத்துப் பீடு கெழு வேந்தெ.”−- புறநானூறு 35.
வெள்ளைக் குழ நாகனார் கிள்ளி வளவன் மள்ளரைப் பாடியது.
“சாலி நெல்லின் சிறை கொள் வேலி
ஆயிரம் விளையுட்டு ஆக
காவிரி புரக்கும் நாடு கிழவோனே.”−- பொருநர் ஆற்றுப் படை வரி 246 – 248.
கரிகாற் பெருவளவந்தான் மள்ளரைப் புகழ்ந்து பாழயது.
[தொகு] சேர வேந்தன் சேரன் வேந்தன் பாலை பாழய இளங்கோ மள்ளரை ஏருடைய வேந்தன் என்றது.
“விண்பொருபுகழ் விறல் வஞ்சிப்
பாடல் சான்ற விறல் வேந்தனும்மெ
வெப்புடைய வரண் கடந்து
தும்புறுவர் புறம் பெற்றிசினே
புறம் பெற்ற வயவேந்தன்
மறம் பாழய பாடினியும்மே
ஏருடைய விழுக் கழஞ்சிற்
சீருடைய விழைபெற்றிசினே”−-புறநானூறு 11, பேய்மகள் இளவெயினி பாடியது.
“உழுபடையல்லது வேறு படையில்லை
திருவில் அல்லது கொலை வில் அறியார்
நாஞ்சில் அல்லது படையும் அறியார்.”−(நாஞ்சில் – கலப்பை) – புறநானூறு 20, குறுங்கோழியார் கிழார் பாடியது.
(சேர வேந்தர் யானைகட்சேய் மாந்தரஞ் சேரல் இரும்பொறை மள்ளர் பற்றி).
கேரள மாநிலம், வயநாடு பகுதியில் 2000 ஆண்டு பழமையான எடக்கல் குகைக் கல்வெட்டு சேரவேந்தன் விஸ்ணுவர்மன் குடும்பர் குலத்தினன் எனக் கூறுகிறது.
““விஸ்ணுவர்மம் குடும்பிய குல வர்த்த நஸ்ய லிகித”.”இதன் பொருள் – விஸ்ணுவர்மனின் குடும்பம்; குலம் வளர எழுதியது என்பதாகும். குடும்பன் என்பது மள்ளர்களில் பட்டப் பெயர்களில் ஒன்றாகும்.
தேவேந்திர குலத்தினரின் உயர்வு (வேந்தன் குலத்தினர்) இந்த வேந்தர்கள் மள்ளர் குலத்தினர் என்பது சங்க இலக்கியங்கள் பலவற்றிலும் கூறப்படுகின்றன. வேந்தன் பின் நாளில் இந்திரன், தேவேந்திரன் எனப்பட்டதால் இவர்களும் – இவர்களின் வழித்தோன்றல்களும் தேவேந்திர குலத்தினர் என்றும் கூறப்படுகின்றனர்.
சேர, சோழ, பாண்டியர்கள் வேந்தர்கள் என்பதையும் அவர்கள் நெல் நாகரிகத்தின் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் என்பதையும் இலக்கியங்கள் எடுத்துக் காட்டுகின்றன. இந்த நெல் நாகரிகத்தின் தலைமக்களாகிய உழவர்களும்,
மல்லர் குலத்தினரும் – தேவேந்திர குலத்தினரும் இருந்த சிறப்பை, முதன்மையை கீழ்வரும் பாடல்கள் காட்டுகின்றன:
“உண்டி கொடுத்தோ ருயிர்கொடுதோரே
உண்டி முதற்றே யுணவின் பிண்டம்
உணவெனப்படுவது நிலத்தொடு நீரே”−- புறநானூறு – 18, குடபுலவியனார் பாடியது.
“சுழன்றும் ஏர்பின்னது உலகம் அதனால்
உழந்தும் உழவெ தலை.”−- திருக்குறள் 1031.
“உழதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வர் மற்றெல்லாம்
தொழுதுண்டு பின் செல்பவர்.”−-திருக்குறள் 1033.
மருத நில மக்கள் மள்ளர், உழவர், களமர், கடைஞர், வினைஞர், களைஞர், கம்பளர், தொழுவர், கடைசியர்,காலாடி, ஆற்றுக்காலாட்டியர் எனப்பட்டனர். உழவுத் தொழிற் தலையாகிய தொழிலாகவாகவும் உழவர்கள் தலை மக்களாகவும் போற்றப்பட்டனர். மன்னர்களும் வேந்தர்களும் மள்ளர் என்றும் உழவர் என்றும் பெருமைப் படக் குறிப்பிடப்பட்டனர். பிற தொழில்களில் உள்ள சாதனையாளர்களும் உழவர்களாக மேன்மையடைந்ததாகக் கூறப்பட்டனர். அதனாலேயே ஏருழவர், சொல்லெருழவர், வாளெருழவர், வில்லேருழவர் என்ற சொற்றொடர்கள் இலக்கியங்களில் ஆளப்பட்டன. உழவர், வீரர், மன்னர் என்ற மூன்று சொற்களுக்கும் பொருள்படுவதாக மள்ளர் என்ற சொல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இம்மூவரும் மள்ளர் குலத்தினராதலால் மள்ளர் என்பதற்கு இலக்கணமாக
“"அருந்திறல் வீரர்க்கும் பெருந்திறல் உழவர்க்கும்
வருந்தகைத்தாகும் மள்ளர் என்னும் பெயர்"”−- என்று திவாகர நிகண்டும்.
“"செருமலை வீரரும் திண்ணியோரும்
மருத நில மக்களும் மள்ளர் என்ப"”−- என்று பிங்கல நிகண்டும் கூறுகின்றன.
நெல் நாகரிகத்தில் பண்பாட்டுத் தலைவர்கள் மற்றும் அவர்களின் சுற்றுத்தார் தமது செல்வ வளத்தாலும் படை வலிமையாலும் பிற நில மக்களுக்கும் தலைவர்களாக (இறைவனாக) இருந்தார்க்ள. இதனைத் தொல்காப்பியம்.
“"மாயோன் (திருமால்) மேய காடுறை (முல்லை) உலகமும்
சேயோன் (முருகன்) மேய மைவரை (குறிஞ்சி) உலகமும்
வேந்தன் (தேவேந்திரர்) மேய தீம்புனல் (மருதம்) உலகமும்
வருணன் மேய பெருமணல் (நெய்தல்) உலகமும்"”−-தொல்காப்பியம்.
திருமால், முருகன், தேவேந்திரர், வருணன் ஆகியோர் முறையே முல்லை, குறிஞ்சி, மருதம் மற்றும் நெய்தல் நிலங்களுக்கு இறைவர்கள் எனக்கூறும். பாலை நில இறைவி கொற்றவை ஆகும்.
இலக்கியங்கள், புராணங்கள் இந்தப் பண்பாட்டுத் தலைவர்களின் உறவு முறைகள் பற்றி தெளிவாகக் குறிப்பிடுகின்றன. சிவன் மள்ளர். கொற்றவை எனப்படுகிற பார்வதி ஆகியோரின் குமரன் சேயோன் என்படுகிற முருகன் ஆகும். தேவேந்திரர் எனப்படுகிற வேந்தனின் மகள் தெய்வயானையின் கணவர் சேயோன் பார்வதியின் சகோதரர் மாயோன் எனப்படுகிற திருமால் மள்ளர் ஆகும். வருணன் மள்ளர் வேந்தன் எனப்படுகிற தேவேந்திரருக்குக் கீழ்பட்ட ஒரு தலைவன்.
மள்ளர் குலத்தினரின், தேவேந்திர குலத்தினரின், தமிழரின் இந்த நெல் நாகரிகம் தான் பல கலைகளையும் பண்பாட்டுக் கூறுகளையும் தோற்றுவித்து ஆதரித்து வளர்த்து மக்களிடையே பரப்பியுள்ளது. மனித குலத்தின் வளர்ச்சிக்கும், முன்னேற்றத்திற்கும், வளத்திற்கும் பண்பாட்டு மேலாண்மைக்கும் காரணமாக அமைந்துள்ளது.
மள்ளர் – தேவேந்திர குல வேளாளர் வளமை – நெல் வேளாண்மைக்கு இன்றியமையாத நீரை இம்மக்கள் வேண்ட அவர்களின் இறைவனும் மாரிக் கடவுளுமான தேவேந்திரர் கோடை காலத்திலும் கொடுப்பார் என்கிறார் பெரிய புராண ஆசிரியர் சேக்கிழார் பெருமான்.
“பிள்ளை தைவரப் பெருகுபால் சொரி முலைத்தாய்போல்
மள்ளர் வேனிலின் மணல் திடர் பிசைந்து கைவருட
வெள்ள நீரிரு மருங்குகால் வர்p மிதந் தேறிப்
பள்ள நீள் வயல் பருமடை உடைப்பது பாலி.”−- பெரியபுராணம், திருக்குறிப்புப் தொண்டர் நாயானார் புராணம், பாடல் 22.
இவர் விளைத்துக் குவித்த வானளாவிய நெற்குன்றுகள் மருத நிலத்தைக் மலைகளடர்ந்த குறிஞ்சி நிலமாகக் காட்டியது என்கிறார் இன்னொரு பாடலில்.
“கைவினை மள்ளர் வானங் கரக்க வாக்கிய நெற் குன்றால்
மொய் வரை யுலகம் போலும் மளரிநீர் மருத வைப்பு.”−- பெரியபுராணம், – திருநாட்டுச் சிறப்பு, பாடல் 25
““குன்றுடைக் குலமள்ளர்””என்னும் கம்பர் தமது இராமாயணத்தில் இவர்கள் போர்க்களத்தில் பகைவர்களின் தலைகளை வெட்டி வீழ்த்தியதை உழவு, தொளி கலக்குதல், நாற்று முடிகளைப் பரவுதல் முதலிய நிகழ்வுகளோடு ஒப்பிட்டு கூறுவார்.
“நெடும் படை வாள் நாஞ்சில் உழு நிணச் சேற்றின்
உதிர நீர் நிறைந்த காப்பின்
கடும் பகடு படி கிடந்த கரும் பரப்பின்
இன மள்ளர் பரந்த கையில்
கடு ங்கமல மலர் நாறும் முடிபரந்த
பெருங்கிடக்கைப் பரந்த பண்ணை
தடம் பணையின் நறும் பழனம் தழுவியதே
எனப் பொலியும் தகையும் காண்மின்”−- கம்பராமாயணம்.
வானரர் களம் – காண் படலம், செய்யுள் 25. பழனிச் செப்புப்பட்டயம் கி.பி. 1528 (மள்ளர் மலர் அக்டோபர் 1998 பக. 20 – 21).
இம்மக்களின் தோற்றம்; மற்றும் வரலாறு பற்றிக் கூறும். உலக மக்களுக்கு செந்நெல் அமுது படைப்பதற்காக சிவனும் உமையும் மள்ளர் எனும் தேவேந்திர குல வேளாளர்களைப் படைத்ததார்கள். இவர்கள் இப்பூமியில் செந்நெல் தோற்றுவித்தார்கள் என செப்புப்பட்டயம் பெருமைப்பட கூறும்.
[தொகு] தெய்வேந்திரர் வரலாறு“சிவனுயுமையும் மதிறுக் காஞ்சி தன்னில்
ஏகாம்பரரா இருந்தருள் புரிந்து
மதுரையை நோக்கி வரும் வழியதனில்
உலகலாமீன்ற உமையவள் மனதில்
திருவருள் தோன்றி சிவனிடத்துரைக்க
அரன்மன மகிழ்ந்து முகமது வேர்க்க
கரமதில் வாங்கி வரமதுக்கியந்து
வைகையில் விடுக்க
வருணன் பொழிந் துருழிக் காத்தடித்து
குளக் கரையதனில் கொடி வள்ளல் தாங்க
ஓமம் வளர்ந்து உற்ப்பணமாக
ஈசுவரி தேடி யிருளில் நடக்க
கூவிய சத்தம் குமரனை நோக்கி
வாரிடியடுத்து வள்ளலை வலபுறம் வைத்து
வலமார் பிய்ந்து அமுர்தம்
பொழிந்து அ~;த்தம் கொடுக்க
பாலன் நரிவு பணிவிடைக்காக
புரந்தரன் மகிழ்ந்து ப+ரித்தெடுக்க.”
தெய்வேந்திரன் அன்னம் படைத்தல் :
“கன்னல் சென்னல் கதழி பிலாவுடன்
தென்னை கமுகு செறந்த வெள்ளிலை
அன்ன மிளகு மாந்துளிற் மஞ்சள்
மல்லிகை முல்லை மகழி நுவர்ச்சி
பரிமள சுகந்தம் பாங்குடன் கொண்டு
தெய்வ சபையை தெரிசிக்க வென்று
காராவின் பாலை கரகத்திலேந்தி
சீறாக அன்னம் சிறப்பித்த போது.”
தெய்வேந்திரன் விருதுகள் :
“ஈஷ்வரன் மகிழ்ந்து இணைமுடி தரிக்க
அமரர்கள் மகிழ்ந்து இணைமுடி தரிக்க
அமரர்கள் மகிழ்ந்து அதிசயத் திவாகும்
விமரிசையாக விருது கொடுக்க
மாலயன் ருத்திரன் மகேஷ்பரன் மகிழ்ந்து
பொன்முடி யதனில் பூசன மணிய
வாடாத மாலை மார்பினி லிலங்க
வெட்டுப் பாவாடைகள் வீணைகள் முழங்க
செந்நெல் சேறாடி சிறப்புடன் சூழ
வெள்ளைக் குடையும் வெங்களிறுடனே
டாலுடம்மான சத்தம் அதறிட
மத்தாளம் கைத்தாமம் மகெஷ்பரத் துடனெ
எல்லா விருதும் இயல்புடன் கொண்டு
தெய்வ சபையை தெரிசனம் செய்து
பதினெட் டாயுதம் பாங்குட னெடுத்து
புரவியிலேறி பூலோக மதனில்
சென்னலா யெங்கும் சிற்ப்பிக்கும் போது
விசுவ கண்ணாளர் மேழியும் கொடுக்க
மூவராசாக்கள் முடிமணம் சூட்ட
செந்நெல்லை படைத்தோர்
குகவேலருளால் குடும்பன் தழைக்க
சிவனரளாலே திருநீறணிந்து
யெல்லா வுலகும் யிறவியுள் ளளவும்
தெள்ளிமை யாத செந்நெலை படைத்தோர்
சேத்துக்கால்ச் செல்வரான
செந் நெல் முடி காவரலான
முத்தளக்கும் கையாதிபரான
பாண்டியன் பண்டான பாறதகதபரான
அளவு கையிட்டவரான
மூன்று கைக்குடையாதிபரான
பஞ்ச கலசம் பாங்குடன் வயித்து
அஞ்சலித் தேவர்கும் அன்னம் படைத்தவரான
மண்ணை வெட்டிக் கொண்டு மலை தகத்தவரான
கடல் கலங்கினும் மனங் கலங்காத வல்லபரான
மாடக் குளத்தில் வந்துதித்தவறான
பரமசிவனுக்கு பாத பணிவிடை செய்கின்றவரான
தெய்வலோகத்தில் தெய்வேந்திரன் பிள்ளைகளாகிய
பழனித் தலத்தில் காணியாளனாகிய
கொங்குப் பள்ளரில் பழனிப் பண்ணாடி.”−– பழனிப் பட்டயம், வரி 195 – 217.
நெல் நாகரிகத்தின், நெல்லின் மக்களாகிய மள்ளர்களும் அவர்களுடைய பண்பாட்டுத் தலைவர்களுமாகிய (வேந்தன்) தேவேந்திரர், முருகன், மள்ளர், திருமால் மள்ளர், சிவன் மள்ளர், பார்வதி, சேர வேந்தர், சோழ வேந்தர், பாண்டிய வேந்தரும் அனைத்துக் தமிழ் இலக்கியங்களிலும் பலவாறு புகழ்ந்து பேசப்படுவார்கள். சங்க காலத் தமிழ் இலக்கியங்கியங்கள் தொடங்கி இன்று வரை இலக்கியங்களில் பேசப்படும் நெல்லின் மக்களாகிய மள்ளர் என்னும் தேவேந்திர குல வேளாளர்களின் பண்பாட்டு மேலாண்மை, தமிழ் வளர்ச்சிக்கும் தமிழர் முன்னேற்றத்திற்கும் அவர்கள் ஆற்றிய பங்களிப்பு அளப்பரியது. முழுமையானது.
சங்க காலம் தொட்டு சென்ற நூற்றாண்டு வரை இயற்றப்பட்ட அனைத்துத் தமிழ் இலக்கியங்களும் இந்த தேவேந்திர மள்ளர்களின் புகழ் பாடும். இலக்கியங்களில் நாட்டு வளம் என்னும் படலம் நெல் நாகரிகத்தின் மேன்மையையும் அம்மக்களின் சிற்பபையும் கூறும். ஏர் மங்கலம், வான் மங்கலம், வாள் (கலப்பையில் உள்ள கொழுவு) மங்கலம் உழத்திப்பாட்டு முதலியன அரசர்களுக்கு இணையாக இம்மக்களின் சிறப்பை உயர்த்திப் பாடும். அரசர்களின் இந்நெல் நாகரிகத்தின் தலைவர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.
இந்நெல் நாகரிகத்தினைத் தோற்றுவித்த மக்களின் தற்போதைய பெயர்களான மள்ளர், பள்ளர், தேவேந்திரர், தேவேந்திர குலத்தார், தேவேந்திர குல வேளாளர், பண்ணாடி, காலாடி, குடும்பன், குடையர், அதிகாரி, குடும்பனார், மூப்பனார், பணிக்கர், வாய்காரர் (வாய் – நீர்வரும் வாய், மதகு), குளத்து மள்ளர் முதலிய பெயர்களுக்கும் தற்போதும் இம்மக்களுடைய முதன்மைத் தொழில் நஞ்செய் விவசாயம் என்பதுவும் நெல் நாகரிகத்தின் தொன்மையும் தொடர்ச்சியையும் இந்நாகரிகத்தின் பங்களிப்பையும் உணர முடியும்.
தமிழ் மள்ளர்களின் இந்நெல் நாகரிகம் இந்தியா முழுவதிலும் இலங்கை, தாய்லாந்து, வியட்நாம், மியான்மர் (பர்மா), பாகிஸ்தான், சீனா, சப்பான்,இந்தோனேசியா, மலேசியா, கம்போடியா, பங்காள தேசம், பிலிப்பைன்ஸ் முதலிய தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகள் முழுவதிலும் பரவியுள்ளது, இதன் சிறப்பையும் இன்றியமையாமையையும் உணர்த்துகின்றது.
10 December, 2011
IMMANUVEL DEVENDAR STAMP RELEASE
Immanuel Sekaran Devendar was born to Vedhanayagam, a school teacher and founder of Devendra Kula Vellalar Sangam, on October 9, 1924.
He participated in the Quit India movement at the age of 18 and was imprisoned for three months by the then British government.
In 1945, he joined the Indian Army as Havildar Major.
After serving the Army for a few years, he returned to Paramakudi to become a Youth Congress leader.
He knew seven languages including Russian.
He worked towards uplifting the Dalits and organised 'Annihilation of Caste Conference' in Madurai. The conference was presided over by B.R. Ambedkar.
He also coordinated many village-level meetings and fought against caste-based discrimination.
He worked strenuously for promotion of social justice and equality of the downtrodden people, especially Devendars, until being murdered during the 1957 riots.
54th DEATH ANNIVERSARY PARAMAKUDI
It is strange that a man whose memory attracts over a million people, and increasing every year, on his death anniversary to his memorial in a village in interior Tamil Nadu over half a century after his brutal murder should only attract concerns over 'security' and 'tension' in the mainstream brahminized media. Over the last couple of years, Round Table has linked to five news items that referred to Immanuel Sekaran, and each one of them revealed the ruling classes' attempts, and barely concealed anxieties, to throttle his defiant spirit and message. To re-enact his assassination again and again, year after year. As a a fellow contributor remarked, 'How much repression to keep his memory down, amazing!'
Repression hasn't managed to kill Immanuel Sekaran's memory, but mainstream discourse, especially in the English language media, has carefully weeded out any but the barest references to him. Every exercise to make them forget Immanuel seems to have only strengthened the resolve of the Dalits of Tamil Nadu to remember him, cherish his memory. And today, yet again, they've braved bullets to prove how priceless his memory is.
Today, on Immanuel Sekaran's 54th death anniversary, repression seems to have struck again, with renewed force. Police firing on participants observing the memorial day in Paramkudi has claimed three lives. We condemn this brutal act of repression. We mourn the lost lives. We shall remember those martyrs. We shall remember Immanuel Sekaran. We shall never forget.
As a tribute to Immanuel Sekaran, to bring his memory to our readers, we've brought together a few pieces of writing to offer a glimpse into Immanuel Sekaran's life and struggles. We hope this effort shall be particularly useful for those non-Tamil readers who have been very effectively deprived, by mainstream media and academia etc, of Immanuel Sekaran's memory until now. What we've brought together now is a little sketch in a way, and not a detailed illustration; we invite readers to share their memories of him, by contributing articles - Round Table IndiaMALLAR HISTORY
மருத நில மக்கள்
Civilization) Mallar (All the farming as well as warriors group are called as Dravidians,
but they are historically known as Mallars) lived and ruled through out India as
well as other parts of Pakistan,
Bangladesh, Thailand, Laos, Afganistan and Iran. Pandian, Chola and Cheran Kings i.e Malla Kings
came from some other place namely legend and hearsay says from the drowned
continent Lemuria and they were settled in South India and contributed more to
the development agriculture, brought different spices of plants like paddy,
banana, turmeric, beatle nuts, palm tree, dug wells, created agriculture lands
and formed the villages as well as cities, spread the Tamil language by
organizing Tamil Sangam. Mallar also devised the noble rule of war and
democracy. Lord Buddha liked the Malla Kingdoms, lived and spent his last years
in the Malla Kingdom and died among the Mallars.
Who
is Mallar?
Mallar is historically one of the oldest
tribes in india. They are the root cause of ancient civilization as well as the
basis for Buddism, Saivaism, Vishnavism (but brahmanism i.e hinduism was one
hijacked from saivaism and vishnavism) in India and mentioned in the Mahabaratha
as well as buddhist literatures. These racial peoples are mostly
agriculturalists in Tamil Nadu, Sri Lanka
and amongst the tamil diaspora. The Great Mallar race
Devendirar also prefixes Pallan,
Kudumban, Kaladi, Mooppan, Kadaignyar, Pannadi, Devendrakulathar Palagan,
Vaigarar and Vathiriyar along with their name. The members of
the above caste collectively called as Devendira Kula Vellalar or Devendirar. The Devendirars are rich heritage peoples with long habitual
agricultural as well as social ethics. The Pallar previously known as Devendirar
as well as Mallar, Mallas, Malla, Mallan and Malicos. The
Mallars are the descendents of the
famous ancient Tamil Kings Cheras, Cholas, Pandyas and Pallavas as well as Lord
Indra i.e Buddha.
In ancient India, the agriculture
was the noble profession and treated as the first citizens among the society. The
group of racial people engaged the agricultural activities during peace time
and warriors during war time called as Mallar. Lord Shiva, Goddess Durga,
Parvathi, Seelaikari Amman, Kali Amman, Amman, Lord Vishnu, Goddess Lakshmi,
Lord Murugan, Lord Krisha are all mentioned as Mallar in ancient literature and
most of the said temples in South India constructed by the Devendirar. The
Mallar were also great devotees of Buddha and spread Buddhism during and after
the life of Buddha.
Devendirar are one of the
traditional and one among the original inhabitant of Tamil Nadu. Devendirar are presently living at river
belt, canal irrigated area as well as such other irrigated area and in some
extend at rainfed area. It is mainly due to the agriculture as the Devendirar’s
primary profession. Devendirar are well equipped with traditional agriculture
knowledge. The Devendirar also well versed about the conversion of salaine,
alkali, acid, as well as waste land in to the cultivable lands. Still these
peoples are supplying the majority of agricultural produce to the Tamil Nadu.
The cultivable lands and its adjacent area are called as Marutham.
Traditionally the Devendirar are fight against the untouchables over a period
of 400 years.The Devendirar natures as well as their day to life activities
such as agriculture with valuable life ethics alone the greatest evidence for
proving the Devendirar belonging to the mallar race. The warrior nature of
Devendirar along with agricultural profession still shows the greatest icon to
the other racial people. The groups of Mallar racial peoples of Devendirar are
self disciplined people with truth as their part of life ethics.
Devendirar Genetics
According to Sengupta et al study reveals that Devendirar have
y-chromosome-haplogroups that show a curious mi ...x of south Asian Haplogroups.
Their biggest lineage is r1a1 which forms 24% of their male
population. This y-chromosome lineage predominates north-west of the indian
subcontinent. They also have l1 and l3 where l1 is one of the most common
haplogroup in south india with an appreciable presence in north india and
pakistan, l3 is mostly observed among pakistanis and almost absent among south
indians. Other pan-indian haplogroups like h, r2 and j2 are observed at frequencies greater
than 10%. The said research shows the greatest evidence for Devendirar spread
in various parts of india as well as Pakistan due to the Indus Valley
Civilization was belonging to the Devendirar and their Mallar race.
Who is Devendirar?
The word Indra denotes that ‘ind’,
meaning “to be powerful” and also means “to tear enemies apart”. Lord Indra is
said to have the power to invoke rain. It is therefore customary on hot dry
spells to pray Indra for rain. Lord Indra
has been the protector of mankind against the evil forces. Lord indra is also
believed to have the power to revive slain warriors who had fallen in battle. Indra was
the name given to the king of the Devas (title for the king of devas). The
word Indra was coined from Devar-Vendan (Vendan meaning king in Tamil), meaning
king of Devas, then was called as Deva-Vendan later on by Devendirar. The Buddha literatures revels that indiran
meaning one who controls his/her five external body parts from the desire with
well equipped self discipline human being for attaining the infinity i.e
Nirvana. The Indiran brings all powers by using his/her own by the way of
meditation along with self discipline. This type of activities brings all
success in to the life as well as universal peace. The follower of the great powerful
personality Devendiran called as Devendirar. But the great Mallar race, the Devendirar’s
Devendiran is entirely different from the Aryan’s Indra. The Devendirar
originally the follower of life ethics with the concept of buddha as their role
model. Hence Devendirar Indra is Lord Buddha i.e Devendirar. Indra or
sakra is the name of a powerful god referred in Hinduism, Jainism, and Buddhism.
Sakra means powerful, thus Sakra / Indra / Devendirar is a god with great
power. Sakra or sakka in buddhism is referred as the ruler of the Trayastrimsa
Heaven. The full name of sakra is ‘Sakro Devanam Indra’ means ‘sakra, lord of
the devas’. In the legendary stories of Sakra mentioned in Buddhist text is
different from the Hindu’s Indra.
In Buddhism,
Sakra and Hindu’s Indra are independent identity. Sakra is the emperor of
trayastrimsa heaven which is located on the top of mountain Meru. This paradise
is predicted to be the polar center of the material world, around which the sun
and moon rotate. Trayastrimsa is the highest of all the heavens and is in
direct contact with the earth. The god sakra is long-lasting but mortal. It is
believed that when one sakra dies, his place is taken by another deity who
becomes the new Sakra. In the jataka stories and several sutras sakra is
mentioned. Sakra married suja, the daughter of vemacitrin, the Asura chief. In
spite of this marriage there is still war between the Asuras and Gods. Still Sakra
manages to resolve with minimum violence and without loss of life.
In Jainism Sakra or Lord Indra
and his wife Sachi is portrayed to be riding the
eternal elephant Airavata. In jain texts sakra appears several times as a name
of the king of the Devas. According to the Hindu religion, Indra is the king of
gods. He is the counterpart of zeus or jupiter of the greek or roman mythology.
Hindu mythology praises him as the ruler of heaven. Indra is the eldest son of
sage kasyapa and goddess aditi.
He is the great grandson of lord Brahma,
the creator. However, Devendirar Venden is entirely different from Aryan’s
Indra.
Who is worshiped as a
Siva among the Mallar?
Lord Siva represents eternity and infinity with
any form and shape and without form and shape, visible and invisible. When a
great Malla King died, his body was kept in the soil and a Lingum was erected.
Then a siva temple was built on the site. So a Malla King who left the world
and joined eternity was represented by the lingam (formless, infinite and
eternal) who reached Lord Siva (The temple built on the cremation of Raja Raja
Chola was found recently in darasaram, near Kumbakonam in Tanjavur district of
Tamil Nadu). The lingams in indus valley represent the same as explained above.
Who is worshiped as a Perumal among the Mallar?
In
olden days the king was the protector and also considered a living god. The
king or chief of several chiefs of villages was called as Perumal (an elected one
time tenure of 12 years). It is to be noted as Lord Vishnu otherwise known as Perumal
in Tamil Nadu. So the living king, the protector of the nation and his subjects
represented as Lord Vishnu.
The kings or Perumal with extraordinary valour, talent and who performed well
were considered ...as god. Note Perumal was later equated to Lord Vishnu. In Tamilnadu
even today Vishnu temples are called Perumal temples. Note the similarity of
roles. Lord vishnu / perumal is considered the protector. In ancient Malla culture
the kings / Perumals were the protectors of the nation.
History
of Rasakkal Kovil - a king temple
When a great Malla king died he was
cremated and in due course of time a Siva temple was built at the place of
cremation. When a great and good malla queen died, she was cremated and in due
course of time an amman temple was built at the same place of the King. The
temples constructed accordingly called as Rasakkal Kovil. The Devendirar are
still owned the Rasakkal Kovil in various parts of Tamil Nadu.
Devendirar’s
Code of conduct of War
The Mallar noble rule of war was noble
than what is now devised in the United Nations international rules of war. Some
of them includes Viz., fight at a designated battlefield at designated time;
Begin the war after sunrise with the blow of horn when both armies are ready to
fight and stop the war before sunset with the blow of horn; Fight only those
designated as soldiers with weapon and ready to fight; Do not engage in a fight
with soldiers that run from the battlefield; The Mallars also thought dying in
a war fighting is martyr rather than running away as a coward once initially
agreed to fight. The Greek travelers were so amazed to saw the people working
in farmlands unharmed and without intervention when two armies were fighting in
a near by battlefield. The above point clearly indicates that the Mallar i.e
Devendirar are the self discipline peoples with life ethics for their entire
life.
Devendirar
Vs Self Government
The Mallar had different forms of
democracy and means of choosing the leader. The village’s chiefs were chosen
through an election that was caste by polling votes in a leaf and placing in a
pot. The person stating in these elections should have a prescribed minimum
amount of land and paid taxes and should not have had any prior criminal
records. Several village chiefs chose the chief known as Perumal (living god).
The Perumals post was one time tenure of 12 years. Later with change in time
the Perumals became kings and their sons became the succeeding kings. When a
king died without heir the next king or queen was chosen with the help of the
kings elephant. After prayers in the kings temple, the royal kings elephant was
given a garland and taken through the streets. On whom ever the elephant places
the garland became the next king or queen. They also elected representatives of
villages by placing the list of names all willing participants in a basket and
prayed the village god or goddess and then picked a draw. Whose ever name came
in the draw became a representative. But Chola Kings in the Mallar Race brings
the election process namely Kudavozhai methods for selection of peoples
representatives among the society. This method of polling votes still practices
by the Government of India in various forms.
Traditional
Evidence for Devendirar as a Mallar Race
Devendirar are still expressing
their superiority by the way of traditional true historic story. The main theme
of the paddy story reveals that the paddy was originally brought in to the
southern parts of the Tamil Nadu from Nepal, Thailand and its adjacent areas by
their superior God Indra i.e Buddha. One day the Devendirar were prepared the
food to their living god. The god asked about the taste of food and the God express
congrats to Devendirar. Finally the god asked to the Devendirar for the gift.
At that time the Devendirar collectively demanded to their God for the
allocation of lands and immediately the God allotted the land to the Devendirar
for paddy production. This story informs that the Devendirar are the original
owner of the paddy, ancient tribes i.e original inhabitant of India. The
Devendirar plays a vital role for the conversion of various uncultivable lands
into the cultivable lands. But the Devendirar were not aware the future impacts
on the expansion of uncultivable lands in to cultivable fertile lands. The
Great Mallar celebrated the festival known as Indra Vella for remembering their
vendan after the harvest of paddy. The tamil kings also celebrated Indra Vella
every year as the thanks giving festival to the their God Devendirar. The
Devendirar is agriculturist society and historically descendants of Lord
Indra. Hence Devendirar symbolically
used the objects owned by Lord Indra like white elephant, round white umbrella,
16 pillar building, and tent (pandal), 18 types of musical sounds for Indra’s
festival and their family festivals. Day-to-day activity shows the great evidence
of the rich heritage of devendirar had from ancient times. The Devendirar have
their own village self government (panchayat), special priests for their
temples, barbers, dobbies, doctors in their villages.
Devendirar also have their own temples
that ...are called as king temples (Rasakkal Kovil). In ancient temples like Perur,
Samayaburam, Tirunelvelli and so on were constructed by the ancestors of
Devendirar Kings. For remembering the same, the descendents of the ancient
Kings are traditionally (Devendirar) brought in to the temple with festivities
on elephant with white umbrella coverage, playing trumpts and drums. The
Devendirar leader starts the temple festivals by the way of touching the temple
caravan (thear). This type of first respect is still practiced in various
temples, which show the rich heritage people and their ancestors are the great
kings. Hence the descendents of Great Kings are respected during the temple
festivals. These were the privileges only the ancient Tamil kings had and were
passed on to their descendents that still continues.
The ownership documents viz., pattayam
signed during 1500s clearly show that the palani murugan temple and numerous
ancient temples were constructed by the ancestors of Devendirar King. The
ancient temples bridge the relation between the ancient kings and their
descendents namely Devendirar otherwise know as Devendira Kula Vellar. Stonescriptures
(kalvettu) and inscription written in the 1500s states that the Devendirar are
the descendents of the pandya dynasty. The Great Mallar race , Devendirar
always obedience to the truth and more cautious to the life ethics as well as
dharma. Some other same racial peoples are Vanniar (Pallai and Padaiyatchi),
Magar, Malla and Kunbhi etc.
Importance of Devendirar for
Indian Freedom as well as Social Reformation
Once upon a time, Veerapandiya
kattabomman refused to remit the kist (tax) to the British collector Jackson
Durai. Hence unforeseen scuffle caused due to refusal of the kist (tax). So the
collector's deputy lt.clark tried to attack the palayakkarar Veerapandiya
Kattabomman.however, the palayakkarar was saved by the great warrior
“sundaralinga kudumban” after killing the lt. Clark. The veerapandiya
kattabomman, overwhelmed by the timely intervention of"Sundaralinga
Kudumban” and promoted him as a army chief in veerapandiya kattabomman's army during
the 18th century Ad. The great warrior, "Sundaralinga Kudumban” worked as
an able and brave deputy army chief (thalapathy) for the palayakkarar Veerapandiya
Kattabomman. He was the origin of kavarnagiri village near oddapidaram,
thoothukudi district, tamilnadu, india. He fight against the british rulers and
finally died along with his beloved wife during the first freedom fight with
british army. He was a world’s first suicide bomber against the British ruler
in India and he was the first person opened the eyes of Indian for freedom from
British. He destroyed the majority of British army peoples as well as their
weapon godown.
Pulidevan’s army chief
Peria Kaladi fights against the british ruler’s trained army force (kumbini
padai). However, the pulidevan kingdom was saved by the Peria Kaladi after
killing all the kumbini warriors. For
remembering the great warrior “Paria Kaladi”, the place still called as “kaladi
medu” located at Nerkattum Sevval, Thirunelveli district of Tamil Nadu, India.
Immannuvel Sekaran was participated the
British Army during the second world war to protect the India and then he
entered in the social reformation by the way of eradication of untouchability among the Tamil Speaking
groups in Tamil Nadu. He also fights against the caste Hindus for social
justice to the Tamil Peoples over a decade. Finally the Great Social Reformer
as well as warrior murdered by the caste Hindus on September, 11 in the year
1957 at Paramakudi. The ruling government of India as well as Governement of
Tamil Nadu fails to respect the greatest Freedom Warrior as well as Social
Reformer Thiyagi Immannuvel Sekaran.
Some important great
warriors of Devendirar fight against the british army force were Venni Kaladi
Kudumbanar, Nallamadan Kudumbanar, Kulasekara Pattinam Mooppan, Muthukkudumbanar,
Karuppanan Kaladi and Ramasamy Devendirar etc. But the Devendirar warriors are
not in the knowledge of the Indian government and forget to remember the great
warriors of Devendirar.
Some other greatest reformers in Devendirar
are Thekkampatty Balasundararaj, Thevaneya Bhavanar, Shri.Theva Asirvatham, Shri.Malaichamy,
Shri.Jonh Pandian, Shri.Pasupathi Pandian, Shri.Gurusamy Chiddan, Shri.Kalia
Perumal, Shri.Suba.Annamalai, Shri.Krishnaswamy, Shri.Murugavel Rajan, Shri.Durai
Arasan and shri. Jeevan Kumar. However, Devendirar social reformer shall
concentrate on the consolidation of Devendirar under one umbrella for the
achievement of Socio Economic Status of the Great Mallar Race.
The
Origin of Untouchablility to Great Mallar race Devendirar
According to the Vedic concept
each `Manu` ruled during a longest geographical period, which was called `Manvantara`.
The manusmriti known
as "Laws Of Manu" the foundational work of brahmin law, written in India during the period of
2nd Century A ...d. The smritis contain laws, rules, and codes of
conduct to be applied by individuals, communities and the nations. Manusmriti
was written after the collapse of Buddhism and was written as a new
constitution to grow Brahmanism and with an intention to root out those
that opposed Brahmanism. In order to prevail and uphold Brahmanism the
caste system was introduced and various stories were written and new
stories were added / inserted at that time and then existing known historic
stories like Mahabharata and Ramayana to give a confusing picture as if caste
system existed in India since civilization existed in India. Manu's rules made
provision to ex-communicate people that did not adopt Brahmanism. The people
(great ruling dynasties of ancient and middle ages in India that
opposed Brahmanism) gradually became untouchables over a period of several
generations.
During the time of Manu (2nd century ad)
the descendants of the rulers at the actual time of mahabharata that
became poor during Manu's time were branded by Manu as bastards. The kings that
did not adopt Brahmanism during Manu's time were branded as 'degraded
kings - vratya kshatriyas' and manu gave rules as how these kings can
become noble kings by adopting brahmanism and by supporting brahmins. The kings
and his descendants that did not adopt and support brahmanism were left in the
vratya kshatriyas category and were
ex-communicated once they lost power. These were the people that gradually
became untouchables. In 3rd century ad, the Great War against the
brahmins in the name of kalabirars also engaged by the Devendirar. To hide
these historic facts brahmins kept modifying history and wrote stories and
cleverly covered this under the disguise of religion. The british also aided
the brahmins to do this. So unfortunately till now the true history of caste
and untouchables were hidden.
Once upon a time, Marutham land Mallars i.e
Devendirar were started the activities such as domestication of animal for
agricultural operation, utilization of cattle waste in to organic manure,
conversion of the uncultivable lands in to cultivable agricultural lands for the
food production. At the time brahmins engaged the cattle rearing activities.
They used the cattle for milk, milk products, yagasala usage, and meat purpose.
Due to conversion of waste land into cultivable lands, the brahmins were faced
the problems such as reducing the area under grazing and protest against the
cattle (cow and bullock) usage at yahasala and flesh as a food. Hence
Devendirar were made enemies to the Brahmins. Finally brahmins stopped the
above activities and start the problems to the Devendirar in various forms.
Reasons for Devendirar’s untouchability
The Mallar were farmers,
landlords, and administrators during peacetime and were warriors during
wartime. There were several classifications of workers that supported the
civilization and these workers married whom they wanted and performed what job
they wanted. There was no caste in india at that time. But as the mallar did
not adopt / support brahamanism. The new introduction of paddy helps to the
peoples of all society in various ways such as reduction of child death rate.
Because the liquid rice mixing used as a food to the child along with mother’s
milk. The Devendirar were very proud about the timely introduction of paddy and
afterwards Devendirar extend their paddy growing area. It was drastically
affects the brahmin’s traditional cattle rearing profession by the way of
reduction in the grazing area. Hence brahmins got angry with the Devendirar. It
was the original root cause for Devendirar’s untouchability. Some other reasons
for Devendirar’s untouchables are stated below:
1. Devendirar
never accepts the brahmins dominated administration in the jamin as wells tamil
kingdom.
2. Devendirar
never hears the brahmins manthras as well as fake and fabricated story.
3. Devendirar
were not at all accepting the brahmins vedha and their methods of worship.
4. Devendirar
not worshipped the hindu’s god, but the Devendirar worshipped their ancestors
and village amman ( devathai).
5. Devendirar
not used the brahmin as a family mantravathy.
6. Devendirar
not used the brahmins mantra’s and purokitham for their family function, but
the Devendirar used the vathiriyar’s presence for their function.
7. Devendirar
were not allowed in to the temple due to prevent their ownership rights to
their ancestor temple as well as temple land over the period. However the
Devendirar fight against these injustices over periods of 400 years time in
India.
8. Devendirar
adopts the method of disposal of age old person’s death body in to the soil and
young ones body burned in to ashes.
9. Devendirar
never eats the bullock and cow’s meat even now.
The above reasons are the strong
points, which was irritating to the Brahmins. The Devendirar’s activity was
entirely opposite to the Brahmin’s Law. Hen ...ce the brahmins systematically move
against the Devendirar.
Hence the Brahmins touch the
major strong areas of Devendirar such as land, family, and buddism. Day by day
the Devendirar were strongly affected by the brahmins unwanted action. Because
the Brahmins abuse the great Devendirar such as Devendirar were undisciplined
people in the Marutham and they made illegal contact with more number of ladies
for fulfilling their sexual needs. This type of untruthful message passed to
the other Tamil Speaking groups. Hence the Devendirar were isolated from the other
Tamil speaking groups. Then brahmins go ahead with the land issues. The lands
belonging to the Devendirar were forced to bring their saiva and vishnava
temples. Because the ruling kings always demand the brahmins help for their
kingdom. Due to this reason the Devendirar were lost their majority of lands in
the name of temple. Then the Devendirar were forced to work as a bonded labour
on their own lands. Latter on the education as well as basic rights were not
allowed to the Devendirar. One day the Brahmins supported tamil kings were
defeated by the muslim king as well as telugu king. At that time Brahmins
change their direction to the newly formed kingdom. Then lands of the temple
split by the Brahmins, telugu loyal peoples as well as telugu king.
Finally the followers of Buddha were
killed by the Brahmins along with their supporters. The Brahmin King also
passed the law and order denotes that the Buddha Palli peoples (particularly
Mallar Racial peoples of Devendirar) must be killed in the kingdom and the
killers were remunerated by the
Brahmins and their Loyal Kings on the basis of counting the number of death
heads of Buddha Palli peoples particularly Devendirar. At the time majority of
the Devendirar were killed by the Brahmins and their loyal Kings and also
forced to convert the Devendirar as a Hindu. The Devendirar were excommunicated
from the other Tamil speaking groups and were gradually made untouchables over
a period of 200 to 300 years by the Brahmins. But the Devendirar are not at all
thinking as they are Untouchables, if any injustice against to their peoples
means the entire Devendirar stands in one line against the injustice. However,
the Devendirar listed in the Schedule
Caste due to their economic status.
During
the end of 14th century vijayanagar army chiefs came to madurai and
defeated the muslim rulers and the vijayanagar army chief established his rule
in madurai. Gradually vijayanagar army and citizens moved to chola and pandian
kingdom and removed the privileges of the tamil elite removal of land ownership
from Mallar i.e Devendirar and forcibly
transfered ownership of land and title to telugu kings, telugu brahmins and
others who supported the Telugu rule. New rules were passed to stop
contact with Pandian and their relatives by general citizens. Rule were passed
to prevent contact and intermarriage between the 18 worker communities that
supported the tamil society and tamil kings, nayaks encouraged Pallu literature
and changed name of the successors of tamil kings and their relatives from Mallar
to Pallan. Due to censure, low status and avoidance of contact with supporters
of tamil kings many of the mallars migrated to Kerala (Mannradiar), Ceylon and Malayasia.
The nayaks allowed other tribes to plunder the Mallas, motivated other
communities to challenge the mallas and to claim their title, elevated
the status and privilege of supporters of telugu rule, telugu brahmins and
encouraged sanskrit. Hence
the mallars were ex-communicated, and then gradually over the next 300
years, their lands were removed and given to other new formed upper castes that
were loyal to telugu kings.
The buddism was strongly followed by the Devendirar.
The buddha priest frequently stayed among the Devendirar. In hilly area, the stone was made for the
sleeping place to the buddha priest. In hilly area place was established for
the education as well as health care of the people. The place was called as
buddha palli. The buddha palli were destroyed by the brahmins and their loyal
telugu kings. Hence one day the Devendirar conduct the protest against the
telugu kings as well as brahmins. Hence the Devendirar fight against with
telugu as well as other telugu loyal tamil speaking group. Finally the brahmins
as well as telugu kings concluded for the destruction of Devendirar by the
silent way to destroy the Devendirar’s history.
The eradication of one social group’s history
i.e removal of identity alone sufficient to kill the entire social groups,
which is thousand time more powerful than direct killing of individual in the
social group. Hence the Buddha Palli peoples were called as a nick name Palli, Palla
and Pallan. This was the first steps to destruction of the history of Devendirar.
Then the sitting ruler engaged for the writing about the pallu poem. Willfully they wrote the poems to
destruction of Devendira Kula Vell .alar and their history in the name of Pallu
Poem. The Mallar race was named as Pallar and was made as agricultural bonded
labourers in their own land. Then after a few generations they were
made as bonded labourers and then were removed of all basic human
rights (prevented from having education, access to public places and temples
built by their own ancestors, prohibition from wearing ornaments and dress on
the upper part of the body, shoes etc). To hide the truth that all temples
built up to 16th century Ad were built by the ancestors of these people,
attempts were made to hide temple paintings by redrawing new paintings on the
old ones (tanjavur periya koyil, mariamman kovil). After the Mallar -humiliated
as Pallar, went through several distress, oppression and quarantine, many of
them converted to christianity, islam but many still remain as ancestor’s
worship. But now they are called as Hindu. So the Devendirar peoples are still
fighting against the nick name Pallan and Palli in the name of place name. But
still school is other wise called as palli and muslim’s worship place is
otherwise called as palli vasal. But the Devendirar were the buddism group and
educated in the buddha palli. Hence Devendirar were nick name as Palli and
Pallan. It is not correct to calling the original inhabitant as well as long
traditional civilized group as a Pallan. Hence immediate attention is required
to change the name of Pallan and their sub groups as mentioned earlier such as Pallan, Kudumban, Kaladi, Pannadi, Mannadi, Palagan,
Vaigarar, Devendrakulathar, Mooppan, Kadaignyar into Devendirar.
Because all the groups are collectively referred as Devendira Kula Vellalar.
In 1932 the British gave the self-autonomy
to Indians, 1000s of new castes sprung up claiming superiority on one over the
other. Several actions were directed by other communities to keep the Pallar at
a low profile for fear of the other communities (new formed higher castes)
loosing their claim for high caste and land ownership. In 1957 the Pallar, Devendirar
community was included to the scheduled caste by Kamaraj, then chief minister
of Tamilnadu, owing to the poverty of the community.
Conclusion
Day-to-day activity
shows evidence of the rich heritage of Devendirar with effect from ancient
times. The community people have their own village self Government. Once the
rulers of the malla dynasty as well as moovender race now lost their power and
refugee in their own country, bonded labourer in their own soil and face the
untouchability of their normal life. The Devendirar demands the Government for
the replacement of sub names viz., Pallan, Kudumban, Kaladi, Pannadi, Mannadi,
Palagan, Vaigarar, Devendrakulathar, Mooppan, Vathiriyar and Kadaignyar in to
Devendira Kula Vellalar i.e Devendirar. But the government not at all listens
to the Devendirar’s demand. However, the Devendirar are historically Buddhists.
The Devendirar’s social change is required for the development of the society.
May Lord Devendirar and his noble eight spokes life ethics alone safeguard the
Devendirar. The Devendirar also hopes that life sacra always rotate in all
direction, in a short period of time the Great Mallar Race Devendirar will get
the empowerment only due to the consolidation of Devendirar in the name of our
ancestor’s life ethics with Devendirar worship in connection with the eight
spokes life ethics i.e Buddha ideology, because Devendirar are historically
Buddhist.
ஞா. தேவநேயப் பாவாணர்
In his 1966 Primary Classical language of the World, he argues that the Tamil language is the "most natural" (iyal-moḻi) and also a proto-world language, being the oldest (tol-moḻi) language of the world, from which all other major languages of the world are derived. He believed that its literature, later called Sangam literature and usually considered to have been written from 200 BCE and 300 CE, spanned a huge period from 10,000 to 5,500 BCE. These datings gain popularity by modern pseudo-historians such as in Graham Hancock's book Underworld: The Mysterious Origins of Civilization. His above ideas are fringe ones and mainstream linguists, geologists and historians do not acknowledge them to be true.
Devaneya Pavanar composed many musical pieces (Isaik kalambakam) and many noteworthy poems, including the collection of Venpa. The title Senthamiḻ Selvar was conferred on him by the Tamil Nadu State Government in 1979, and he was also addressed as Moḻi Ñayiru (மொழி ஞாயிறு) "Sun of la
Gnanamuthu Devaneyan Pavanar was born on 7 February 1902 in Sankaranayinar Koil(sankarankovil), Tamil Nadu to his parents Thiru.Gnanamuthu Devendrar and Paripuranam Ammaiyar. He was educated in the C.M.J. High School, Palayankottai, S.S.L.C. (1916–1918) and trained as a teacher in Madras University. He married in 1930 and had four sons and one daughter, the daughter being the fourth child.
He worked as a Tamil teacher in several High Schools, 1922-1944. During this time, he pursued autodidactic studies of Dravidian philology and comparative linguistics.
He was Tamil professor at Municipal College, Salem, 1944-1956. From 1956-1961, he was the head of Dravidian department at Annamalai University.[3] He was a member of the Tamil Development and Research Council, set up by the Nehru government in 1959, entrusted with producing Tamil school and college textbooks. From 1974, he was director of the Tamil Etymological Project, and he acted as president of the International Tamil League, Tamil Nadu. (U. Tha. Ka.)
Devaneya Pavanar studied his elementary education in Murumbu and worked as a First Teacher also in Murumbu under the control of Young Durai. Devaneya Pavanar’s life size statue, research library, centunary arch, reading room is located in Murumbu, Viruhunagar District, Tamil Nadunguage"
08 December, 2011
SAMANEETHI PORALI
Subscribe to:
Posts (Atom)